ممكن است گاهي گريه كنم ، ولي هيچگاه در تنهايي گريه نمي كنم

خدا اينجاست

اشك هاي مرا پاك مي كند ،

چون ... قلب من خانه ي خداست

ممكن است گاهي بيفتم و بلغزم ، اما هرگز در سقوط تنها نمي مانم

خداوند هست و مرا بلند مي كند...

گنجشكي مي خنديد به اينكه چرا هر روز ، بي هيچ پولي برايش دانه مي پاشم ...

من مي گريستم به اينكه حتي او هم محبت مرا از سادگي ام مي پندارد ...

خيلي سخته كه بخواي با آب خوردن ، بغضت رو بفرستي پايين

اما يه دفعه اشك از چشمات جاري بشه ...

باران می بارد چشم هایم را می بندم و سعی می کنم لبخند خدا را مجسم کنم
شاید لبخند کویر وقتی تشنه می شوند یا لبخند گل ها وقتی سیراب می شوند 

ترنمی از لبخند خدا باشد

خدایا از لبخند کویر و گلها چیزی هم نصیب دل شکسته ی من کن! 

گفتـــــه بـــــودم:

بــی "تــو" سخت میـگـذرد!

حـرفـــم را پــس مـی گیـــرم.

بــی "تــو" انگــــار اصـلا نمـی گـــذرد! 

خدا همون حس قشنگيه كه موقع شادي داريم ...

روزاي باروني قطره هاي بارون رو بشمار

اگه بند اومد روي رفاقت من حساب كن

نه كم مياد و نه بند مياد.

 يك اسم در ذهنم حك شده

يك عكس در چشمانم قاب گرفته شده

و هزاران خاطره در قلبم خاك ميخورند

من هنوز پرم از نقش تو.

 سكوت و صبوري ام را به حساب ضعف و بي كسي ام نگذار

دلم به چيزهايي پاي بند است كه تو يادت نمي آيد ...

تلنگري بزني ، آوار مي شوم ...

شكستني تر از آنم كه محتاج سنگي باشم.