عــاشقــانـه هــایـم

تــمـامـی نــدارنــد !

وقــتـی تـــــــــــو ...

بــــــــــــــهـتـریـن

"اتــــــفـاق" زنــدگـی ام هستی ...

                                                       چه زیباست !

که تو تنها نیاز من باشی ؛

و چه عاشقانه است...

که تو تنها آرزویم باشی !

و چه رؤیایی است ؛

 این لحظه های ناب عاشقی !

و من همه زیبایی عاشقانه و رؤیایی را

فقط با تو حس می کنم.

اشك هايم

دلتنگي هايم

دلخوري هايم

و تمام حرفهاي من بماند براي بعد !

تنها به من بگو

با او چگونه ميگذرد كه با من نميگذشت؟؟؟

 سر زده بيا ...

كمي آشفتگي بد نيست ...

آن وقت تكاندن شانه هاي پر غبارت و مرتب كردن موهاي پريشانت ...

بهانه اي مي شود براي زندگي ...

 دل تنها و غريبم ، داره اين گوشه مي ميره

ولي حتي وقت مردن ، باز سراغتا مي گيره 

دلتنگي هايم بزرگ است

غصه هايم بزرگ تر

شانه هايم كوچكند

دلم كوچكتر

كجاست عدالت ؟

 انشرلي هم نشدم يك نفر از من بپرسد ؛

انه " تكرا غريبانه روزهايت چگونه گذشت " 

 تسبيح شيخ پاره شد و دانه دانه شد

از بس كه استخاره زدم تا ببينمت !!!

 شهيد نيستم

اما تو كوچه ي خود را ، به پاس اين همه سرگشتگي به نامم كن !

 جز تو ...

با هر كه حرف زدم

صدايم را نشنيد

 شكستني رفع بلاست

اما باور نمي كند دلم ...

 عمريست نشستم پاي لرز خربزه هايي كه يادم نمي آيد كي خوردمشان ...

 از قوي بودن خسته ام !

دلم يك شانه ميخواهد

تكيه دهم به آن

بي خيال همه دنيا

و دلتنگي هايم را ببارم ...

 سنگدل با من مدارا كن ، فراموشم مكن

بر مزارم اين غبار از سنگ هم سنگين تر است

 گر چه مي دانم نمي آيي ، ولي هر دم ز شوق

سوي در مي آيم و هر سو نگاهي مي كنم !!!

 امروز دلم شكست ، باز از همان جاي هميشگي

كاش ميشد ، آخر اسمت نقطه اي گذاشت تا ديگر شروع نشوي

كاش ميشد فرياد بزنم

پايان ...

 اين روزها دلگرمي مي خواهم

وگرنه

چيزي كه زياد سرگرميست

 همواره گونه هايم را با آرزوي آمدنت آبياري خواهم كرد...

خدا را چه ديدي ، شايد سبز شدي

 گاهي هزار بار بابت نبودنت با خودم تكرار ميكنم ، مهم نيست

اما هزارمين بار اشك از چشمانم جاري ميشود.

انگار تازه ميفهمم معناي نبودنت را !!!

 از كسي كه دلش گرفته ...

نپرسيد چرا ؟؟؟

آدمها وقتي نميتوانند دليل ناراحتيشان را بيان كنند ...

دلشان مي گيرد ...

 مي گويند فردا روز آخر دنيا است ...

خوشحالم

نه به خاطر آرزويي كه نا تمام ماند

حداقل آخرين رو دلتنگي من است ...

 شكستني رفع بلاست

اما باور نمي كند دلم ...

 رو سنگ قبرم بنويسيد

براش آخرش شدم

فداش...

 آن روز كه مي شكستم ، مي دانستم كه از كاسه شكسته آب نخواهي خورد ...

 ميگم راضي ام به رضاي خدا ...

اما ...

دروغ ميگويم

تو برگرد ...

 دروغگوها شبيه هم هستند

فقط بعضي ها باور كردني تر " دروغ " مي گويند!

 دلتنگي هايم را اگر سنگ مي فهميد ، فكري به حالم مي كرد بي وجدان

 دلتنگ روزهايي ام كه دلتنگ نميشدم

می روم جایی که نشانی از تو نباشد...

آفتاب با طلوعش امید دوباره دیدن تو را بر دلم ننشاند و

غروب حسرت دیدار تو را با  خود به پشت کوهها نبرد...

 به اميد اون روزي كه هيچ كس احساس تنهايي نكنه.

حتي خدا...

 بهترين آرزوها از آن توست

آري چون تو خود بهترين آرزويي

 دلم ز نازكي خود شكست در غم

وگرنه از تو نيايد كه دل شكن باشي

 برام بمون ، بهونه باش براي دل سپردن

نزار كه آرزوم بشه يه روزي بي تو مردن

 اي كه از كوچه تنهايي ما مي گذري

گوش كن

ناله من از سر ديوار گذشت

 هیس ... چند لحظه سکوت. فقط چند لحظه. بگذار منم همانند تو لحظه ای عشق را با تمام وجود تجربه کنم. نمی توانی دقایقی نفست را در سینه ات حبس کنی. نمی دانی اگر کوچکترین صدایی بشنود نمی ماند. شرط بودنش و امدنش همین است. مانده ام چگونه به ابرها بگویم نغرید و به باران بگویم نبارد.

 به گل نشسته ام

در امتداد لنگرگاهت...

دیگر نه موج دارم

نه جزر و مد...

نه تلاطم

نه رفت و آمد ...

مردابی شده ام که در سکوت

گذشته ی با شکوهش را

در آغوش گرفته است...

 آرزویم مُردن در صدای تو بود
یا رفتن با صدایت
یا خاموش شدن در صدایت
صدای تو چون باد گذشت
وَ من به دامنِ تاریکی

آویخته ام

 نمي خواهم خاطره ي فردايم شوي !

امروز من باش ...

حتي لحظه اي ...

اگر ميدانستي با رفتنت حالم چه جور ميشه ...

" نميرفتي " 

كاش خوشبختي هم مثل مرگ حق بود ...